Beczcie owce moje, rzekł Michał

Hearthstone mnie wciągnął, choć byłem sceptyczny (który to już raz tak się dzieje). Kiedy usłyszałem o nowej, karcianej grze Blizzarda lata temu, uznałem to za pomysł dość ryzykowny. Karcianki cyfrowe, pfff, nic nie pobije Magic: The Gathering. Mamy rok 2014, a mi nawet do głowy nie przyszło, żeby zainteresować się nową wersją brzydko nazwanego Duels of the Planeswalkers, bo wolę grać w głupio nazwanego, darmowego Hearthstone’a.
Czytaj dalej >

Niezatapialni – odcinek ósmy

RSS 2 FeedSubskrybuj nasz podcaścik za pomocą tego właśnie RSS-a, a jeśli szukacie naszej strony na iTunes, to kliknąwszy tutej znajdziecie ją problemu bez.

Szok i skandal. W samym środku 30-stopniowego upału Michał zaiwanił Dominikowi colę. A poza tym dostarczamy 8 odcinek waszego ukochanego programu. Tym razem nie rozmawiamy o newsach, bo nic ciekawego się nie wydarzyło, a poza tym newsy są passe. Tym razem mamy dla was TEMAT. A tematem tym są wizje światów we współczesnej fantastyce naukowej. Czy udało się nam trzymać tego tematu? O tym będziecie musieli się przekonać sami.

Czytaj dalej >

Dumania nad planetą małp

Pamiętajcie. Są dobre małpy i złe małpy. Dobrzy ludzie i źli ludzie.

planetamalp2

„Rekiny zabijają rocznie kilkanaście osób” – myślę, gdy pierwsze małpy przemykają po ekranie. Dumne tak, jak dumni potrafią być tylko cyfrowe naczelne ery CGI i blue box. Niepokojąco podobne do żywych aktorów, z mordkami powykrzywianymi w grymasach odegranych przez Andy’ego Serkisa.

Czytaj dalej >

Niezatapialni – odcinek siódmy

RSS 2 FeedSubskrybuj nasz podcaścik za pomocą tego właśnie RSS-a, a jeśli szukacie naszej strony na iTunes, to kliknąwszy tutej znajdziecie ją problemu bez.

Odcinek siódmy nadciąga w składzie, którego jeszcze nie było! Rewolucyjne zmiany, których nikt się nie spodziewał! Nowości powiew, świeżości natchnienie! Albo i nie, taki plot twist. Czytaj dalej >

Niezatapialni – odcinek szósty

RSS 2 FeedSubskrybuj nasz podcaścik za pomocą tego właśnie RSS-a, a jeśli szukacie naszej strony na iTunes, to kliknąwszy tutej znajdziecie ją problemu bez.
Słowa lecą, trafiają lub przelatują obok. Chmury pojawiają się i znikają, deszcz spada, wsiąka w ziemię, a pod nią połykany jest przez Wielkiego Węza Gdulhugna, wyciągającego go z powrotem w chmury, w których pazerny Gad Stworzenia zasypia zmęczony, zjadłszy księżyc (a przynajmniej tak nas uczą na religii na Mazurach), a my wciąż lubimy ze sobą rozmawiać.
Czytaj dalej >

Niezatapialni – odcinek piąty

RSS 2 FeedSubskrybuj nasz podcaścik za pomocą tego właśnie RSS-a, a jeśli szukacie naszej strony na iTunes, to kliknąwszy tutej znajdziecie ją problemu bez.

Wiele lat temu, gdy jako młodzi, piękni chłopcy nagrywaliśmy pierwsze odcinki Nieczystych zagrywek, wiedzieliśmy o świecie tylko kilka rzeczy. 1) Korporacja wcześniej czy później nas wydyma, bo przecież tym właśnie zajmują się korporacje – dymaniem ludzi. 2) Jeżeli nagramy wystarczająco dużo odcinków, to w końcu dojdziemy do takiego momentu, gdy wokół nas pojawią się pieniądze, kobiety i kawior. 3) Pavelo jest o wiele niebezpieczniejszy niż nam mówiono. 4) Zawsze będziemy razem. Dzisiaj, wiele eonów później, zdajemy sobie sprawę, jak bardzo się myliliśmy – także w sprawie punktu czwartego…

Czytaj dalej >

Bohaterowie i dziennikarze

„No więc przesłuchujemy świadków w komisariacie, a oni mówią, że Smark Boogie zawsze przyłączał się do gry, a potem uciekał z pulą, i w końcu mieli już tego dosyć. A ja zapytałem jednego z nich, wiesz, zapytałem go, dlaczego dopuszczali Smarka Boogie do gry skoro zawsze próbował uciec z pieniędzmi. Popatrzył na mnie naprawdę dziwnie a potem mówi: 'Musieliśmy mu pozwolić grać… To jest Ameryka.'”

Obojętne ile razy oglądam jutubki z najlepszymi fragmentami „The Wire” – ten dialog zawsze mnie rozbrajał. Bo czy da się trafniej opisać to, co naiwni grafomani nazwali kiedyś „amerykańskim snem”, a co przerodziło się (przynajmniej w rozumieniu człowieka takiego, jak ja, który z Ameryką obcuje tylko dzięki popkulturze) w „amerykańskie rozczarowanie”? Dziś wiem, że David Simon nie wymyślił tej sceny. Ona wydarzyła się naprawdę, a dziennikarzowi z Baltimore opowiedział ją Terrence McLarney – cyniczny, uroczy policyjny geniusz, dowódca brygady w wydziale zabójstw policji w Baltimore.

Czytaj dalej >

Skrzynie z gitarami

Siedzę przed komputerem i nie mam w co grać. To znaczy, miałbym w co grać, bo lista gier nieskończonych i nieruszonych jest długa jak sny Cthulhu o zniszczeniu ludzkości, ale nie mogę, po prostu nie mogę się zmusić. Siadam przed konsolą, przeglądam giereczki i nie chcę, po prostu nie chcę dotykać dzisiaj pada ani myszki.
Czytaj dalej >