„Prey” jest nieudaną zżyną z „BioShocków” nie tylko dlatego, że robi wszystko to, co gra Kena Levine’a, tylko wszystko gorzej. „Prey” idzie krok dalej – kopiuje, nie zdając sobie sprawy z tego, o co tak naprawdę chodziło w oryginale. „Prey” „nie gra”, bo jego twórcy niewiele wiedzą o graczach.
UWAGA, PONIŻSZY TEKST ZAWIERA SPOILERY GIER BIOSHOCK I PREY (ba, streszcza zakończenia obu! ŻEBY NIE BYŁO, ŻE NIE OSTRZEGAŁEM!!!)
Patrzę na te wszystkie pochlebne recenzje „Prey” (ok, głównie na tę) i oczy przecieram. Bo nudny i odtwórczy „Prey”, w którego wbiłem już ze 12h (How Long To Beat mówi, że jestem w połowie kampanii) nijak się ma do tego cudu, o którym pisze Polygamia. W punkach będę wyliczał, bo nie chce mi się klecić spójnej narracji.
Podcast: Play in new window | Download
HA! Mam cie! Jesteśmy w końcu sam na sam.
Czytaj dalej
Podcast: Play in new window | Download
W odcinku rozmawiamy o Pyrkonie 2017, Darksiders 3, Phoenix Point (nowej grze Juliana Gollopa) i Gwiezdnych wojnach. Występują Tomek, Domek i Iga.
Tak w ogóle to miał być najlepszy odcinek w historii obu naszych podcastów. Przyszli Michał i Pavelo, Pavelo przyniósł nowe, wypasione mikrofony, które mieliśmy wykorzystać, mieliśmy umówione mega zajebiste wejście, które wzięłoby was z zaskoczenia, nagraliśmy specjalną wejściówkę na tę okazję. Miały być słonie, klauny i sterowce; gościnny występ Chucka Norrisa i Jarosława Gowina; na końcu miały być fajerwerki, przemówienie prezydenta i odśpiewanie hymnu przez Chór Aleksandrowa. No ale Iga spóźniła się 15 minut i nic z tego nie wyszło.
PS Iga nie dość, że spieprzyła wszystko, to jeszcze sprawdziła fakty, o które pytam w odcinku. Otóż Darksiders 3 na zlecenie THQ Nordic będzie robić firma Gunfire – założona przez ludzi z Vigil czyli twórców pierwszych 2 części
Hej, wróciłam z Pyrkonu i w związku z tym przywiozłam ze sobą trochę foci-foteczek. Jeśli jesteście zainteresowani kliknijcie więc poniżej.
Czytaj dalej
Gramy i zaskakująco dobrze się bawimy. TA GRA NIE JEST WCALE NUDNA NIC A NIC ANI TROCHĘ.
Podcast: Play in new window | Download
W tym odcinku rozmawiamy o Sapkowskim napieprzającym się z Głuchowskim na gołe klaty i w błocie, o Call of Duty WW2 (jedyne COD, na które jeszcze czekam to COD WWF), o nowej fajnej strategii RTS i modnym trendzie wspólnego grania, czyli o Starcrafcie 1 i LAN party, oraz o Red Dead Redeption na silniku GTA5, które nie powstanie.
A nagrywali: Tomek (prowadzący), Domek (drugi prowadzący), Iga (trzecia prowadząca), Michał (rezerwowy), Marek (dźwiękowiec), Piotr (kamera), Sara (aparat tlenowy), Mikołaj (I) (oświetlenie), Zygmunt (katering), Marianna (kierownictwo produkcji), Andżela (scenariusz), Bogdan (dowcipy Tomka i Igi), Zuza (dowcipy Dominika), Hektor (dowcipy zapasowe) Mikołaj (II) (tresura koni), Howard (tłumaczenie na angielski), Michael (PR), Marek (HR), Iwona (ER), Piotr (VR), Malika (CEO oddziału w Szanghaju), Susan (administracja siedzibą w Białymstoku), Ernest (koordynacja sztucznych penisów), Olga (zarządzanie tłumem), Ida (trzymanie Pavela na dystans), Waldek (dział prawny), Mikołaj (III) (social community manager), Wiktoria (tłumaczka kierownika ds. społeczności), Mikołaj (IV) (koordynacja Mikołajów), Rudolf (maskotka).
Na początku pewne zastrzeżenie. „Osiedle Swoboda 2” – zbierające wydawaną w zeszytach serię, ukazującą się niezależnie od „Produktu” – nie jest prostą kontynuacją „Osiedla Swoboda 1” – serii produktowej. Owszem, bohaterowie są ci sami i miejsce akcji się zgadza, ale w zasadzie to wszystko. O ile produktowe Osiedle było luźnym zbiorem anegdot, świetnie oddającym specyfikę swoich czasów i atmosferę bydgoskiego (a w zasadzie – uniwersalnego) blokowiska, o tyle Osiedle zeszytowe to zwarta, drobiazgowo zaplanowana całość. Mafijno-łotrzykowska opowieść o ekipie ze Swobody, ładującej się w grubszą aferę, w której dzieje się zorganizowana przestępczość, torturuje się ludzi i padają prawdziwe trupy.