Podcast: Play in new window | Download
Subscribe: RSS
Napisałam słownie, bo przypominam sobie jak stawiać literki na nowo.
Wróciłam po moim corocznym randevous warszawskim z nową energią i opisem, do nowego odcinka.
Po pierwsze to zachęcam do wysłuchania do końca – jak zresztą wszystkich innych – gdyż Tomasz zdradza w nim kolejne kroki w rozwoju naszego projektu. Kroki, na które zresztą macie wpływ Wy sami, stąd najpewniej mogą Was zainstersować decyzje, które podejmujemy.
Poza tym jest dość klasycznie, to odcinek newsowy, więc udało nam się nawet zmieścić w nim dwa newsiki. Po pierwsze mówimy o tym, że Netflix (jak i inne korporacje, nawet spożywcze) oszalał już na punkcie Wiedźmina. Nic tylko zapowiadają kolejne premiery w świecie Sapkowskiego Innego. Nawet takie dla dzieci??? W każdym razie polecam zobaczyć o ten filmik (bo jest zabawniejszy niż się wydaje, że powinien być):
Spodziewajcie się więc trzeciego sezonu Wiedźmina, chociaż jeszcze nie widzieliście drugiego, kolejnego animu-filmu oraz zapowiadanego wyżej The Witcher: Blood Origin.
Poza tym zachęcamy Was do przeczytania artykułu VG247, który na warsztat bierze popularne ostatnio SYMULATORY. Miła lektura, nie za długa, a opisuje kilka zagadnień, które być może chcielibyście później zgłębić. Kim jestem by nie zachęcać Was do sięgania po różne inne źródła, poza popularnymi serwisami z Internetu? Nikim (co nie, Dominik?).
Sekcja C(o)J(est)G(rane) zajmuje dużą część odcinka, bo też okazało się, że każdy z nas wziął w swe łapki zupełnie inną grę, która zupełnie przez przypadek jest wysokobudżetową produkcją. Tomasz mówi o DeathLoopie, a ma o czym mówić, gdyż marketing dookoła tej produkcji, był tak kondundujący, że mamy wiele pytań. Dominik gra w grę młodzieżową (a jednak również bardzo nie-młodzieżową) Splitgate, gdzye strzela do czerwonych ludzików przez portale z Portala. Ja (iga) usiadłam natomiast do Scarlet Nexus i jest to gra dla mnie interesująca, na kilku poziomach. Po pierwsze jest zaskakująco stockowa, ale popatrzcie tylko na tych przeciwników:
Nie będę Wam tu nawet wklejać bossów, bo są tak fenomenalni, że nic tylko krzyczeć w uniesieniu estetycznym. Polecam przejrzeć sobie przynajmniej arty z tej gry, jeśli nie chcecie w nią pograć (a jest w gamepassie).
W odcinku poetyckim czytamy następujący wiersz:
Piotr Bratkowski
Bildungsroman
Nie wiem jeszcze, kim będę. Babcia wypuszcza mnie ogrodową furtką, w upalny poranek wyruszam w świat ostrożnie omijając zgniłe śliwki w trawie. Jest początek września 1969. Nie wiem jeszcze, kim będę, biologiem czy może chemikiem. Ci co rządzą, będą tu rządzić zawsze, to jedno jest pewne, trzeba mieć fach zapewniający margines wolności.
Dziś właśnie mój pierwszy dzień w liceum, być może
zakocham się w tej przedwcześnie wyrośniętej
dziewczynie ze środkowego rzędu.
Nie wiem jeszcze, kim będę. Roześmiani stoimy w słońcu,
całą gromadą, na dużym betonowym placu. Z otwartego
okna słychać najnowszą piosenkę Dżambli. Już
pierwszego dnia naraziłem się nauczycielce.
Mam czternaście lat, jestem nieśmiertelny,
wkrótce całe miasto
będzie należeć do mnie.
Niezmiennie dziękujemy za Wasz odsłuch i słyszymy się za tydzień 🙂
igusia